Great Barrier Reef VS. tomaten plukken
Blijf op de hoogte en volg Amanda
21 Oktober 2014 | Australië, Darwin
Tijd voor een nieuw verhaal! Het is een tijdje geleden sinds mijn laatste verhaaltje en ondertussen heb ik een hoop meegemaakt. Twee uitersten: het ene moment zwom ik tussen geweldig mooi koraal, vissen, zeeschildpadden en haaien en het andere moment stond ik tot aan m'n oren in de tomaten...
Na Darwin ben ik naar Cairns gegaan, daar waren op dat moment een aantal van de mensen die ik in Sydney had leren kennen. Heel gek, we kennen elkaar pas 3 weken maar we hadden zo'n leuke klik in Sydney ik heel erg uitkeek om ze weer te zien. Gelukkig waren zij ook blij om mij te zien haha. Ik vond Cairns echt een heel leuk plaatsje, het is niet zo groot, leuke winkeltjes en een goede sfeer. Om heel eerlijk te zijn heb ik er niet zoveel gedaan behalve lui zijn. Het weer was top dus iedere dag lekker naar de lagoon, een soort van zwembad. 's Avonds een paar keer gebbq'd met zn allen. Dat is iets wat je veel ziet in Australië, gratis gebruik van bbq ' s op openbare plekken.
Het enige wat ik in Cairns heb gedaan is een duikcursus zodat ik een gecertificeerde duiker ben en dus overal mag duiken. Dit is iets wat ik al heel lang wil en zodra ik besloten had dat ik naar Australië zou gaan, stond dit bovenaan mijn to do lijstje. Vastbesloten dit te gaan doen, wilde ik mijn trip boeken. Toen bleek dat ik vanwege mijn astma misschien niet kon duiken. Het is zelfs zo dat de meeste mensen met astma geen toestemming krijgen om te duiken. Dat was even flink balen kan ik jullie vertellen. En toen zei die gast waar ik het bij wilde boeken nog zo mooi: anders heb ik ook hele mooie snorkel trips voor je... Dus toen heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik daar niet op zat te wachten haha. Maargoed, ik had dus een doktersverklaring nodig. Van een dokter in Australië. Dus ben ik maar gelijk naar het ziekenhuis gegaan. Met mn hart in Mn keel, want ik moest en zou duiken! Godzijdank was ik fit genoeg, maar wel met de waarschuwing dat het niet geheel zonder risico's zou zijn. Klaplong zou zomaar kunnen. Dussss... nog steeds mn hart in Mn keel haha. En 77dollar armer.
Ik heb er 1 woord voor: AMAZING! !!! Het was zoooooo vet! De eerste 2 dagen kreeg ik theorie en moesten we oefenen in het zwembad. En ik vond het nog best lastig. Om je certificaat te halen moet je bepaalde skills goed uitvoeren. Bijvoorbeeld je duikbril leeg maken als er water in komt en je onder water bent, maar ook je lichaam in balans houden onder water en de druk van je oren halen enz.
Toen was het tijd om naar het reef te gaan voor 3 dagen. 9 duiken in totaal waarvan 4 onder begeleiding en de rest zelfstandig, als je je certificaat gehaald had natuurlijk. En dat had ik!!! Zo blij!! Gelukkig had ik totaal geen last van mijn astma, maar helaas was ik verkouden geworden op de boot Door de airco waardoor ik mijn oren heel moeilijk kon clearen, dat wil zeggen dat ik ze niet kon laten ploppen onder water waardoor ik veel pijn had. Vaak ging die pijn weg nadat ik een bepaalde diepte voorbij was, maar echt prettig was het niet.
Ik kan gewoon niet beschrijven hoe vet het was om dit te doen. De verschillende vissen, het mooie koraal, de zeeschildpadden en zelfs haaien. Niet zo groot als jaws, maar toch 1,5 m. Onbeschrijfelijk. Kijk maar naar de foto's dat zegt meer dan woorden.
Bij deze wil ik iedereen bedanken die op mijn afscheidsfeestje was en me Financieel gesteund hebben, dankzij jullie heb ik dit kunnen doen. Dikke kus voor iedereen!
Na Cairns zouden we met een groep van 8 tomaten gaan plukken in Bowen. Hard werken maar ook goed geld verdienen. Omdat er een aantal mensen geld nodig hadden en voor hun 2 year visa wilden gaan, was dit ideaal. Ik wil niet voor mijn 2 year visa en had het geld nog niet echt nodig, maar het leek me leuk om met zn allen daar naar toe te gaan. De avond voor ons vertrek spraken we 2 Duitse jongens die op de farm geweest waren, niet gewerkt hadden, maar van horen zegge daar dat het een hel was. Conclusie: ik wilde het met eigen ogen zien, zo erg kon het toch niet zijn!? Cath en Elle dachten precies hetzelfde, dus ipv met 8 zijn we met zn 3 en gegaan. En het was een hel!!! Mijn God... Na een rot periode op school afgelopen jaar, had ik mezelf beloofd nooit meer werk te doen waar ik zo ongelukkig van werd. Daar stond ik dan.. of beter gezegd daar stond ik hele dagen gebukt in de brandende zon tussen de tomaten. Rottende tomaten, zieke tomaten, groene tomaten, te rode tomaten, precies de juiste kleur tomaten... All the colour needs to come off! You missed to much colour, start all over again! Are you f*cking colour blind?!! Zo maar een paar dingen die we dagelijks over de tomaten velden hoorden door Val, de supervisor, klein vrouwtje maar ze is een pitbull en laat je in je broek poepen.
Ons was verteld dat we ongeveer 30 bins per dag konden vullen, maar helaas was dat alleen maar een droom tenzij je in team Asia zat haha. De eerste paar dagen had ik 7 of 8 bins, dus dat is 35/40 dollar voor 11 uur werken. Wat een drama. En dan heb ik nog niks gezegd over de gruwelijke pijn in je lichaam wat je krijgt. Ik zal jullie dat geklaag besparen haha. Soms hadden we goede rijen met goede tomaten en konden we aardig wat bins vullen, 28 is het meeste wat ik gehaald heb.
Toen kwam er een abrupt einde aan mijn tomatenpluk carrière.. we wilden graag een dag vrij omdat ik lichamelijk dood ging. Blijkbaar moet je dit soort dingen niet vragen maar gewoon doen zonder dit te vragen. Niet helemaal zoals ik opgevoed ben haha. Dit was een gevalletje verkeerde timing, want de man voor wie wij werkten ging een soort van Door het lint. Hij ging ons vergelijken met alle Europeanen en zei dat we net als 'die obstinate duitsers' waren. Dit ging helemaal nergens over! En de klapper was dat als we niet kwamen werken hij onze baan niet meer kon garanderen. Dus einde tomaten plukken voor mij!
Ondanks dat het werk heel zwaar was, vond ik het wel een ervaring. Iedere dag 5 uur uit je bed, 6 uur werken, met tientallen mede gedupeerde achterop de kar hopen op een rij met goede tomaten en dan toch een slechte rij hebben. Pauzes hield je onder de truck want dat was de enige plek waar schaduw was. Op tomaten gaan staan en deze spat dan uit elkaar en de hele inhoud zit op je benen en als je pech had in je gezicht. Dat had ik echt niet willen missen. ... maar zonder grapjes, ik heb weer een hoop nieuwe mensen leren kennen en een hoop lol gehad. Onze laatste avond in bowen wilden we goed afsluiten, we zouden met 9 meiden de farm verlaten. Toen bleek dat iedereen de dag erna vrij had, dus dat was een goed feestje en een goede afsluiting van dit avontuur. Even geen tomaten meer voor mij!
Nu ben ik in Airlie Beach samen met Martta, haar heb ik op de farm leren kennen. De eerste die ik hier tegen kwam toen ik uit de bus stapte was lara, meisje dat ik ken vanuit sydney en cairns. We blijven hier 2 weken en daarna gaan we allerlei trips doen en richting Brisbane. Daar ben ik half november.
Liefs xxx
Na Darwin ben ik naar Cairns gegaan, daar waren op dat moment een aantal van de mensen die ik in Sydney had leren kennen. Heel gek, we kennen elkaar pas 3 weken maar we hadden zo'n leuke klik in Sydney ik heel erg uitkeek om ze weer te zien. Gelukkig waren zij ook blij om mij te zien haha. Ik vond Cairns echt een heel leuk plaatsje, het is niet zo groot, leuke winkeltjes en een goede sfeer. Om heel eerlijk te zijn heb ik er niet zoveel gedaan behalve lui zijn. Het weer was top dus iedere dag lekker naar de lagoon, een soort van zwembad. 's Avonds een paar keer gebbq'd met zn allen. Dat is iets wat je veel ziet in Australië, gratis gebruik van bbq ' s op openbare plekken.
Het enige wat ik in Cairns heb gedaan is een duikcursus zodat ik een gecertificeerde duiker ben en dus overal mag duiken. Dit is iets wat ik al heel lang wil en zodra ik besloten had dat ik naar Australië zou gaan, stond dit bovenaan mijn to do lijstje. Vastbesloten dit te gaan doen, wilde ik mijn trip boeken. Toen bleek dat ik vanwege mijn astma misschien niet kon duiken. Het is zelfs zo dat de meeste mensen met astma geen toestemming krijgen om te duiken. Dat was even flink balen kan ik jullie vertellen. En toen zei die gast waar ik het bij wilde boeken nog zo mooi: anders heb ik ook hele mooie snorkel trips voor je... Dus toen heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik daar niet op zat te wachten haha. Maargoed, ik had dus een doktersverklaring nodig. Van een dokter in Australië. Dus ben ik maar gelijk naar het ziekenhuis gegaan. Met mn hart in Mn keel, want ik moest en zou duiken! Godzijdank was ik fit genoeg, maar wel met de waarschuwing dat het niet geheel zonder risico's zou zijn. Klaplong zou zomaar kunnen. Dussss... nog steeds mn hart in Mn keel haha. En 77dollar armer.
Ik heb er 1 woord voor: AMAZING! !!! Het was zoooooo vet! De eerste 2 dagen kreeg ik theorie en moesten we oefenen in het zwembad. En ik vond het nog best lastig. Om je certificaat te halen moet je bepaalde skills goed uitvoeren. Bijvoorbeeld je duikbril leeg maken als er water in komt en je onder water bent, maar ook je lichaam in balans houden onder water en de druk van je oren halen enz.
Toen was het tijd om naar het reef te gaan voor 3 dagen. 9 duiken in totaal waarvan 4 onder begeleiding en de rest zelfstandig, als je je certificaat gehaald had natuurlijk. En dat had ik!!! Zo blij!! Gelukkig had ik totaal geen last van mijn astma, maar helaas was ik verkouden geworden op de boot Door de airco waardoor ik mijn oren heel moeilijk kon clearen, dat wil zeggen dat ik ze niet kon laten ploppen onder water waardoor ik veel pijn had. Vaak ging die pijn weg nadat ik een bepaalde diepte voorbij was, maar echt prettig was het niet.
Ik kan gewoon niet beschrijven hoe vet het was om dit te doen. De verschillende vissen, het mooie koraal, de zeeschildpadden en zelfs haaien. Niet zo groot als jaws, maar toch 1,5 m. Onbeschrijfelijk. Kijk maar naar de foto's dat zegt meer dan woorden.
Bij deze wil ik iedereen bedanken die op mijn afscheidsfeestje was en me Financieel gesteund hebben, dankzij jullie heb ik dit kunnen doen. Dikke kus voor iedereen!
Na Cairns zouden we met een groep van 8 tomaten gaan plukken in Bowen. Hard werken maar ook goed geld verdienen. Omdat er een aantal mensen geld nodig hadden en voor hun 2 year visa wilden gaan, was dit ideaal. Ik wil niet voor mijn 2 year visa en had het geld nog niet echt nodig, maar het leek me leuk om met zn allen daar naar toe te gaan. De avond voor ons vertrek spraken we 2 Duitse jongens die op de farm geweest waren, niet gewerkt hadden, maar van horen zegge daar dat het een hel was. Conclusie: ik wilde het met eigen ogen zien, zo erg kon het toch niet zijn!? Cath en Elle dachten precies hetzelfde, dus ipv met 8 zijn we met zn 3 en gegaan. En het was een hel!!! Mijn God... Na een rot periode op school afgelopen jaar, had ik mezelf beloofd nooit meer werk te doen waar ik zo ongelukkig van werd. Daar stond ik dan.. of beter gezegd daar stond ik hele dagen gebukt in de brandende zon tussen de tomaten. Rottende tomaten, zieke tomaten, groene tomaten, te rode tomaten, precies de juiste kleur tomaten... All the colour needs to come off! You missed to much colour, start all over again! Are you f*cking colour blind?!! Zo maar een paar dingen die we dagelijks over de tomaten velden hoorden door Val, de supervisor, klein vrouwtje maar ze is een pitbull en laat je in je broek poepen.
Ons was verteld dat we ongeveer 30 bins per dag konden vullen, maar helaas was dat alleen maar een droom tenzij je in team Asia zat haha. De eerste paar dagen had ik 7 of 8 bins, dus dat is 35/40 dollar voor 11 uur werken. Wat een drama. En dan heb ik nog niks gezegd over de gruwelijke pijn in je lichaam wat je krijgt. Ik zal jullie dat geklaag besparen haha. Soms hadden we goede rijen met goede tomaten en konden we aardig wat bins vullen, 28 is het meeste wat ik gehaald heb.
Toen kwam er een abrupt einde aan mijn tomatenpluk carrière.. we wilden graag een dag vrij omdat ik lichamelijk dood ging. Blijkbaar moet je dit soort dingen niet vragen maar gewoon doen zonder dit te vragen. Niet helemaal zoals ik opgevoed ben haha. Dit was een gevalletje verkeerde timing, want de man voor wie wij werkten ging een soort van Door het lint. Hij ging ons vergelijken met alle Europeanen en zei dat we net als 'die obstinate duitsers' waren. Dit ging helemaal nergens over! En de klapper was dat als we niet kwamen werken hij onze baan niet meer kon garanderen. Dus einde tomaten plukken voor mij!
Ondanks dat het werk heel zwaar was, vond ik het wel een ervaring. Iedere dag 5 uur uit je bed, 6 uur werken, met tientallen mede gedupeerde achterop de kar hopen op een rij met goede tomaten en dan toch een slechte rij hebben. Pauzes hield je onder de truck want dat was de enige plek waar schaduw was. Op tomaten gaan staan en deze spat dan uit elkaar en de hele inhoud zit op je benen en als je pech had in je gezicht. Dat had ik echt niet willen missen. ... maar zonder grapjes, ik heb weer een hoop nieuwe mensen leren kennen en een hoop lol gehad. Onze laatste avond in bowen wilden we goed afsluiten, we zouden met 9 meiden de farm verlaten. Toen bleek dat iedereen de dag erna vrij had, dus dat was een goed feestje en een goede afsluiting van dit avontuur. Even geen tomaten meer voor mij!
Nu ben ik in Airlie Beach samen met Martta, haar heb ik op de farm leren kennen. De eerste die ik hier tegen kwam toen ik uit de bus stapte was lara, meisje dat ik ken vanuit sydney en cairns. We blijven hier 2 weken en daarna gaan we allerlei trips doen en richting Brisbane. Daar ben ik half november.
Liefs xxx
-
21 Oktober 2014 - 07:10
Lotte:
Nice! Je werkt hard en geniet hihi. Heb je het envelopje als je niet meer op je benen kunt staan al open gemaakt? Haha.
Geniet ervan weer en ik zie weer uit naar het volgennde verhaal of je leuke verhalen voa de whatsapp ;) xxx -
21 Oktober 2014 - 07:26
Eef:
Zussie, blij dat je het zooo goed naar je
zin hebt daar!
Superstoer dat je je duikbrevet hebt en dat
plukken is echt iets voor jou ja, hahaha.
Heerlijk genieten daar, hier krijgen we 2 dagen
herfststorm met veel wind en regen, bahbah.
Dikke kus van ons! -
21 Oktober 2014 - 07:34
Mama:
hoi mop, ik maak me geen zorgen hoor -
21 Oktober 2014 - 07:38
Mama:
de helft van wat ik geschreven heb, is verdwenen haha
Geniet er maar lekker van, jij hebt de tijd van je leven!
Wij genieten van al je verhalen
Dikke kus -
21 Oktober 2014 - 08:09
Papa:
Hi Schat , super geschreven nu weten we zeker dat we ons geen zorgen hoeven te maken, en dat doen we dan ook niet, geniet er van , liefs Papa -
21 Oktober 2014 - 08:20
Marjan:
Super leuk dat we je kunnen volgen en van al je gebeurtenissen ik ben heel blij voor je dat je zo geniet en mag je nu ook duiken in de Arkelse Linge ha ha
Geniet maar lekker
Dikke knuffel uit arkel XXX -
21 Oktober 2014 - 10:58
Agnes:
O schat, wat super dat t zo goed gaat. Na 1,5 week had ik t toen ook wel gehad met de tomaten -
21 Oktober 2014 - 11:22
Lieneke:
Wat een top verhaal weer:) Het meeste had ik al gehoord maar de fotos en de rest van het verhaal maakt het compleet! Geniet ervan!! XXX -
21 Oktober 2014 - 15:55
Femke:
He aman,
leuk om je verslag te lezen,
zo te zien heb je het erg naar je zin.
ik ga je volgen.pas goed op jezelf.xxx
veel plezier!!!!! -
21 Oktober 2014 - 21:45
Henny :
hai Amanda leuk weer van jou te horen je heb idd weer van alles beleeft en duiken SUPER! kijk weer uit naar jou volgende gezellige verhaal veel plezier meisje xxx -
26 Oktober 2014 - 20:43
Lenie Garstman:
Hoi Amanda
Wat is het weer leuk ,om iets van je te horen,geniet van alles,maar dat doe jij zeker.liefs Lenie xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
